Badacze przeanalizowali zmiany wśród populacji 186 krajów na przełomie lat 1975-2014. Doszli do wniosku, że z biegiem czasu ludzie stali się przeciętnie o 14 proc. ciężsi, o 1,3 proc. wyżsi i o 6,2 proc. starsi, a ich zapotrzebowanie energetyczne wzrosło o koło 6 proc.

„Przeciętny dorosły konsumował w 1975 roku 2465 kilokalorii dziennie. W 2014 roku przeciętny dorosły konsumował już 2615 kilokalorii” – komentuje Gibran Vita, jeden z autorów badania.

Specjaliści wyliczyli, że w latach 1975-2014 konsumpcja pożywienia wzrosła o 129 proc. – głównie ze względu na wzrost liczby ludności, ale też z powodu zmiany proporcji ciała. Chociaż populacje starzeją się (a starsi ludzie jedzą mniej), nie wpływa to znacząco na ograniczenie globalnego spożycia.

Oszczędnościom nie sprzyja także powszechna zmiana nawyków żywieniowych oraz beztroskie marnowanie jedzenia.

Już teraz wyżywienie mieszkańców Ziemi pochłania mnóstwo zasobów naturalnych i przyczynia się do niszczenia dzikiej fauny i flory. Tymczasem będzie jeszcze gorzej – ludzi będzie coraz więcej i będą oni coraz więksi. Za kilkanaście czy kilkadziesiąt lat na świecie może żyć ponad 9 miliardów ludzi. Czy Ziemia zdoła ich wykarmić?

„W ramach poprzednich badań nakierowanych na oszacowanie przyszłego zapotrzebowania rosnącej populacji nie brano pod uwagę zwiększonych wymagań jednostkowych oraz starzenia się społeczeństw” – przekonuje inny badacz Felipe Vásquez.

Nie brano również pod uwagę zróżnicowania międzyosobniczego i międzynarodowego, np. tego, że przeciętny mieszkaniec Tonga waży o 40 kilogramów więcej i potrzebuje o 800 kilokalorii więcej, niż przeciętny mieszkaniec Wietnamu. „To mogło doprowadzić do błędów w szacowaniu przyszłego zapotrzebowania na jedzenie” – dodaje Vásquez.

O szczegółach badania można przeczytać na łamach czasopisma „Sustainability”. (PAP)

ooo/ ekr/