Uczelnia doceniła profesora „za wybitne dokonania w zakresie teorii, konstrukcji i wdrożeń, w kraju i za granicą, regulatorów cyfrowych, sterowników mikroprocesorowych i rozproszonych systemów czasu rzeczywistego oraz zasług w działalności na rzecz rozwoju i wizerunku uczelni”.

Prof. dr hab. inż. Jacek Kluska w laudacji przedstawił sylwetkę prof. Leszka Trybusa, jego działalność naukową, dydaktyczną, organizacyjną oraz współpracę z przemysłem. Podkreślił, że profesor Trybus znacząco zasłużył się Politechnice Rzeszowskiej.

„Ma ogromne zasługi w zakresie wdrożeń przemysłowych, które są nie do przecenienia, przysłużył się rozwojowi demokracji i miastu Rzeszów. Dzisiejsza uroczystość stanowi dowód uznania naszego środowiska akademickiego dla wielkich osiągnięć profesora” - ocenił.

Wymienił też liczne odznaczenia i nagrody, w tym cztery nagrody Ministra Edukacji Narodowej oraz Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego, brązowy i złoty Krzyż Zasługi, Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski.

Laudator podkreślił, że oprócz działalności naukowej i akademickiej prof. Leszek Trybus aktywnie uczestniczył w życiu społecznym, wniósł także wkład w przemiany demokratyczne w Polsce.

„Wiele się od ciebie Leszku my wszyscy, nie tylko koleżanki i koledzy z Katedry Informatyki i Automatyki oraz studenci, nauczyliśmy. Przez swoją obecność wśród nas stwarzasz klimat najwyższego profesjonalizmu i atmosferę chęci nieustannego doskonalenia się. Niech ta najwyższa godność akademicka, którą dziś otrzymujesz, będzie uhonorowaniem twojej osoby, twojej postawy i działalności, a dla uczelni kolejnym powodem do satysfakcji i dumy” – zakończył wystąpienie prof. Kluska.

Uczestniczący w uroczystości wiceminister nauki i szkolnictwa wyższego prof. Aleksander Bobko pogratulował doktorowi honoris causa tytułu, również w imieniu szefa resortu nauki, wicepremiera Jarosława Gowina.

Jak zauważył, po wysłuchaniu laudacji przychodzi mu na myśl słowo pełnia. „Jeżeli myślimy o jakimś wzorze, modelu kariery akademickiej to droga pana profesora, droga prawie 50-letnia działania, aktywności w przestrzeni akademickiej wyczerpuje właściwie znamiona tego, czego od profesora można by oczekiwać” – mówił prof. Bobko.

Wśród obszarów aktywności prof. Trybusa wiceminister wymienił m.in. rzetelną naukę, kontakty międzynarodowe, współpracę z przemysłem, kształcenie kolejnych pokoleń naukowców oraz działalność społeczną.

Na zakończenie uroczystości wykład wygłosił prof. Trybus, w którym przedstawił drogę, jaką przeszły prace badawczo-rozwojowe Katedry Informatyki i Automatyki (dawniej Zakładu) Politechniki Rzeszowskiej dotyczące sterowników mikroprocesorowych. Podkreślił w nim również ogromną rolę współpracy środowiska naukowego z przemysłem.

Leszek Trybus urodził się w 1946 r. we Wrocławiu. Ukończył studia na Wydziale Elektrotechniki Górniczej i Hutniczej AGH w Krakowie. Wkrótce potem wraz z żoną zamieszkał w Rzeszowie podejmując pracę w Wyższej Szkole Inżynierskiej (obecnie Politechnika Rzeszowska), z którą związał całe życie zawodowe - od asystenta stażysty aż do profesora. Przez 30 lat kierował Katedrą Informatyki i Automatyki na Wydziale Elektrotechniki i Informatyki, która z czasem stała się największą jednostką uczelni. Prace nad regulatorami i sterownikami, które zainicjował jeszcze jako asystent, stały się specjalnością wyróżniającą PRz Rzeszowską wśród innych ośrodków akademickich.

Stopnie naukowe i tytuł profesora uzyskał na swoim rodzimym Wydziale Elektrotechniki GiH AGH (obecnie Wydział EAIiIB). Tytuł profesora otrzymał w 1994 r. na podstawie książki o regulatorach wielofunkcyjnych. Prof. Trybus wypromował 11 doktorów z zakresu automatyki, informatyki i budowy maszyn (roboty). Recenzował kilkadziesiąt doktoratów, habilitacji i wniosków profesorskich. Prowadził ponad 200 prac dyplomowych. Na przełomie lat 80. i 90. przez prawie 2 lata pracował w Uniwersytecie Alberta w Kanadzie.

Od prawie 25 lat prof. Trybus jest członkiem Komitetu Automatyki i Robotyki PAN, przez 10 lat był polskim przedstawicielem w dwu komitetach technicznych międzynarodowej federacji automatyków IFAC. (PAP)

autor: Agnieszka Pipała

api/ agt/