Garliński był autorem licznych publikacji na temat II wojny światowej. Napisał m.in. książkę o "Enigmie", niemieckiej maszynie do szyfrowania, której kody, jako pierwsi, rozpracowali polscy matematycy.

Aż 10 wydań - z czego pięć angielskich i jedno w niezależnym obiegu w Polsce - miała książka "Oświęcim Walczący", opisująca ruch oporu w tym obozie. Jego publikacje przedrukowywały m.in. podziemne wydawnictwa w latach 80. m.in "Przedświt", i "CDN". 

Garliński urodził się 14 października 1913 roku w Kijowie. Do Polski wraz z rodziną przesiedlił się w 1920 roku. Był honorowym obywatelem Kalisza, gdzie chodził do liceum i w 1934 roku zdał maturę.

Służył w Szkole Podchorążych Rezerwy Kawalerii w Grudziądzu (1934-35). We wrześniu 1939 roku w stopniu podporucznika 1 pułku szwoleżerów, w ramach Warszawskiej Brygady Kawalerii walczył pod Krasnoborem, Kowalowem i Suchowolą.

Po wyjściu z niewoli włączył się w działalność ruchu oporu, a w wieku 29 lat został szefem Wydziału Więziennego, a następnie Wydziału Bezpieczeństwa Komendy Głównej AK. Aresztowany w kwietniu 1943 roku, był więziony na Pawiaku, w Oświęcimiu i Neuenengamme, ale Niemcy do końca nie rozpoznali w nim oficera z dowództwa AK.

Po wojnie, której koniec zastał go w Niemczech, odnalazł poślubioną jeszcze w pierwszych dniach września 1939 roku żonę Eileen Short - Irlandkę, która całą okupację spędziła w Warszawie, służąc w AK i walcząc w Powstaniu.

Na emigracji w W.Brytanii Garliński utrzymywał się z pracy w Hoover Institute & Library, a następnie ze sprzedaży polis ubezpieczeniowych, wykładów i publikacji. W wieku 59 lat napisał pracę doktorską w London School of Economics.

Zaangażowany w pracę społeczną był jednym z animatorów Polskiego Ośrodka Społeczno-Kulturalnego. Występował w obronie dobrego imienia Polski, prostując historyczne nieścisłości w brytyjskich mediach.

Do Polski Garliński przyjechał w 1991 roku po 48 latach nieobecności. Od tamtej pierwszej wizyty był jeszcze w Polsce dwukrotnie.

PAP - Nauka w Polsce, Andrzej Świdlicki

we