W Polsce w większości niebo było bezchmurne lub występowało zaledwie niewielkie zachmurzenie, co pozwoliło w wielu miastach zorganizować pokazy zaćmienia z wykorzystaniem instrumentów optycznych. Podczas niektórych spotkań publiczność mogła także równolegle śledzić internetowe i telewizyjne relacje z przebiegu całkowitego zaćmienia Słońca, które widoczne było między innymi w Azji.

Na pokazie zorganizowanym przez warszawski odział Polskiego Towarzystwa Miłośników Astronomii za obserwacje częściowego zaćmienia odpowiadali między innymi Paweł Łańcucki i Roman Fangor. Główna część spotkania odbywała się na tarasie Centrum Astronomicznego im. Mikołaja Kopernika.

Do pokazów użyto teleskopu Newtona 250/1400 "Dobson" w konfiguracji tzw. "projekcji okularowej" (obraz Słońca rzutowany na niewielki ekran). Skorzystano także z zestawu refraktorów wyposażonych w specjalne filtry zamontowanych na montażu paralaktycznym z prowadzeniem komputerowym, co pozwoliło między innymi na dostrzeżenie protuberancji.

Z kolei w obserwatorium PTMA znajdującym się na dachu CAMK obserwowano dużą lunetę Celestrona ze szklanym filtrem chromowym oraz teleskopem sytemu Newtona 250/1600 z filtrem mylarowym. Na obu przyrządach wykonywano fotografię zjawiska.

Roman Fangor z warszawskiego PTMA tak podsumowuje obserwacje: "Można powiedzieć, że mieliśmy najlepszą od 15 lat pogodę - bezchmurne, czyste niebo. Pokaz ten charakteryzował się jednak najmniejszą od lat liczbą indywidualnych uczestników spotkania, co było najprawdopodobniej związane z pominięciem przez media w Warszawie naszych obserwacji zaćmienia - informacja o pokazie nie została podana przez nie z wyprzedzeniem. CAMK odwiedziło za to wiele ekip radiowych i telewizyjnych, ale niestety w wieczornych dziennikach nie pojawiła się relacja z naszych obserwacji". JPO

PAP - Nauka w Polsce

kap