Dimebon wprowadzono na rynek Związku Radzieckiego na początku lat 80-tych XX wieku jako środek o działaniu antyhistaminowym, stosowany w chorobach alergicznych. Wkrótce wyparły go preparaty nowsze i skuteczniejsze.

Jednak przeprowadzone w Rosji przez naukowców z teksaskiego Baylor College of Medicine badania wykazały, że w przypadku osób z demencją Dimebon może poprawiać pamięć sprawność intelektualną, łagodzić zachowanie i ułatwiać wykonywanie prostych czynności, na przykład umożliwia samodzielne jedzenie. Jedynym zgłaszanym przez część pacjentów skutkiem ubocznym było poczucie suchości w ustach.

Badania przeprowadzono na 183 osobach z nieleczoną demencją - łagodną lub o umiarkowanym nasileniu. Połowa z badanych pacjentów otrzymywała 20 miligramów Dimebonu trzy razy dziennie, reszta dostawała placebo.

Wykonane po sześciu miesiącach testy wykazały, że przyjmujący lek wypadli przeciętnie o cztery punkty lepiej w skali mierzącej nasilenie choroby niż grupa kontrolna - pod wpływem Dimebonu objawy częściowo się cofnęły, podczas gdy w grupie kontrolnej choroba poczyniła postępy. Część chorych otrzymywała lek przez kolejne pół roku- u nich przewaga nad nieleczonymi sięgnęła siedmiu punktów. Zdaniem autorów badań to rekordowy wynik w tej fazie zaawansowania choroby - dostępne leki przeznaczone są dla chorych w cięższym stanie.

Mechanizm działania Dimebonu w chorobie Alzheimera nie został jak dotąd wyjaśniony, choć badania na zwierzętach wskazują, że może chodzić o ochronne działanie na komórki mózgowe. Planowane są badania kliniczne na większą skalę w różnych krajach świata PMW

PAP - Nauka w Polsce

bsz